Lekcje powoli się kończą i zbliżają się upragnione przez wszystkich wakacje. Bardzo ważne, by były one bezpieczne. Niestety, niebezpieczne sytuacje mogą zdarzyć się każdemu i wszędzie. Ważne jest, byśmy umieli pomóc sobie i innym potrzebującym.
Ostatni piątek tradycyjnej nauki w szkole uczniowie klasy trzeciej wykorzystali do nauki udzielania pierwszej pomocy. Dzięki fundacji Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy i programowi "Ratujemy i uczymy ratować" szkoła dysponuje fantomami do nauki resuscytacji krążeniowo-oddechowej. Dzieci zdawały sobie sprawę z powagi tematu i z wielkim zaangażowaniem wykonywały kolejne ćwiczenia związane z udzielaniem pierwszej pomocy. Otrzymały także nietypową pracę domową: Pokazać członkom najbliższej rodziny, w jaki sposób powinniśmy postępować udzielając pomocy osobie poszkodowanej.
Elżbieta Suszyńska
Myślę, że przypomnienie podstawowych zasad udzielania pierwszej pomocy przyda się każdemu, więc zamieszczam poniżej najważniejsze informacje.
Podstawowe zabiegi resuscytacyjne (BLS)
1. BEZPIECZEŃSTWO
- Ocena bezpieczeństwa chorego oraz ratowników.
- Należy usunąć wszelkie zagrożenia na przykład wstrzymać ruch przy wypadku samochodowym, czy odciąć źródło zasilania przy porażeniu prądem.
2. SPRAWDZENIE PRZYTOMNOŚCI
- Ocena przytomności chorego (zapytaj głośno: czy coś się stało, potrząśnij za ramiona).
- Jeśli stwierdzamy brak reakcji na głos i potrząsanie, należy przyjąć, że chory jest nieprzytomny.
3. WEZWANIE POMOCY
- Należy zawołać o pomoc nie odchodząc jednocześnie od chorego lub wezwać pomoc telefonicznie.
- Powinno się wezwać wykwalifikowaną pomoc, nawet jeśli jest konieczność odejścia od chorego.
- Numer 112, 999, 998, 997
- Przedstaw się, powiedz gdzie i co się stało, nie rozłączaj się pierwszy.
4. SPRAWDZENIE ODDECHU
Udrożnienie dróg oddechowych
- ułożenie chorego na plecach,
- usunięcie ciał obcych z jamy ustnej pod kontrolą wzroku,
- odgięcie głowy ku tyłowi (przeciwwskazane przy podejrzeniu urazu kręgosłupa),
- uniesienie żuchwy lub wysunięciu żuchwy (zabieg dopuszczalny przy podejrzeniu urazu kręgosłupa).
Ocena oddechu
- wzrokiem (obserwacja ruchów klatki piersiowej),
- czuciem (należy zbliżyć policzek do ust chorego i wyczuć ruch powietrza),
- słuchem (próba wysłuchania przepływu powietrza towarzyszącemu oddechowi).
- Oddech agonalny, czyli szczątkowy (pojedyncze westchnienia) należy traktować jako brak oddechu.
Jeżeli osoba poszkodowana oddycha układamy ją w pozycji bocznej, jeżeli poszkodowany nie oddycha przystępujemy do resuscytacji krążeniowo-oddechowej (oddechy ratownicze+ uciskanie klatki piersiowej).
5. POZYCJA BOCZNA USTALONA
- Klęknij przy osobie poszkodowanej.
- Połóż rękę osoby poszkodowanej znajdującą się bliżej ciebie wzdłuż jej głowy. Drugą rękę przyłóż do twarzy
- Zegnij w kolanie nogę osoby poszkodowanej (noga znajdująca się dalej od ciebie).
- Przyciągnij osobę poszkodowana do siebie,
trzymając za wystający łokieć i kolano.
- Ułóż głowę na wyprostowanej ręce, udrożnij drogi oddechowe, sprawdzaj oddech co 2 minuty.
6. RESUSCYTACJA KRĄŻENIOWO –ODDECHOWA (RKO).
RKO opiera się na odpowiednim uciskaniu klatki piersiowej oraz oddechach ratowniczych.
- Prawidłowy ucisk klatki piersiowej: klatkę piersiową uciska się na wysokości środkowej części mostka chorego - nadgarstki ratownika powinny być ułożone jeden na drugim, ręce powinny być wyprostowane w łokciach, głębokość ucisku 4-5 cm u dorosłego, około 1/3 wysokości tułowia u dziecka (im mniejsze dziecko, tym lżejszy ucisk). częstotliwość około 100/min, nie powinno się odrywać rąk przy zwalnianiu ucisku, czas uciskania powinien być taki sam jak zwalniania ucisku.
- Oddechy ratownicze wykonujemy metodą usta-usta, usta-nos, bądź usta-usta-nos. Wdech powinien trwać około jedną sekundę. Po wdechu dajemy czas na opadnięcie klatce piersiowej. Jeśli klatka piersiowa nie unosi się należy poprawić ułożenie głowy i żuchwy. Nie powinno się podejmować więcej niż dwóch prób ponowienia wentylacji.
- RKO u dorosłych : 2 oddechy ratownicze, 30 uciśnięć klatki piersiowej. Jeśli mamy do dyspozycji osobę do pomocy, jedna osoba wykonuje oddechy, zaś druga uciśnięcia we wskazanej powyżej proporcji.
7. Resuscytację powinno się kontynuować do czasu:
- przybycia wykwalifikowanych służb ratowniczych,
- stwierdzenia powrotu oznak krążenia,
- utraty sił przez ratownika.
